W skład grupy C wchodzą: • osobowość unikowa - dominuje poczucie niedostosowania społecznego i nadwrażliwość na krytykę; początek we wczesnej dorosłości i obecność w wielu kontekstach; diagnoza wymaga stwierdzenia co najmniej czterech rodzajów zachowań spośród poniższych: o unika zawodów, które wymagają kontaktów interpersonalnych, z powodu obaw przed krytyką, brakiem aprobaty, lub odrzuceniem; o niechętny w nawiązywaniu kontaktów z ludźmi, jeśli nie jest przekonany o ich sympatii; o okazuje niechęć wobec kontaktów prywatnych w obawie przed byciem ośmieszonym lub zawstydzonym; o przekonanie o stałej krytyce i odrzuceniu ze strony otoczenia; o przekonanie o własnej nieadekwatności; o postrzega siebie jako osobę gorszą od innych; o niechętnie podejmuje ryzykowne działania i nie angażuje się w nowe zajęcia w obawie przed zażenowaniem; • osobowość zależna - dominująca potrzeba pozostawania pod opieką, która prowadzi do zachowań submisyjnych i obawy przed separacją; początek we wczesnej dorosłości i obecność w wielu kontekstach; diagnoza wymaga stwierdzenia co najmniej pięciu rodzajów zachowań spośród poniższych: o trudności w podejmowaniu codziennych decyzji przy braku porady lub wsparcia ze strony innych osób; o potrzeba powierzenia odpowiedzialności za wiele sfer własnego życia innej osobie; o trudności w wyrażaniu krytyki pod adresem innych osób w obawie przed utratą ich wsparcia i akceptacji; o trudności w samodzielnym inicjowaniu projektów; o posuwa się do wykonywania zadań, które odczuwa jako nieprzyjemne, po to aby uzyskać wsparcie i troskę innych osób; o odczuwa dyskomfort w sytuacjach osamotnienia; o rozpaczliwie poszukuje związków interpersonalnych, jako źródła opieki i wsparcia, gdy zakończy się inny taki związek; o owładnięty nierealistycznymi obawami dotyczącymi bycia zdanym na samego siebie; • osobowość obsesyjno-kompulsywna - dominuje owładnięcie perfekcjonizmem, potrzeba podporządkowania się wszelkim normom, kosztem elastyczności, otwartości i efektywności; początek we wczesnej dorosłości i obecność w wielu kontekstach; diagnoza wymaga stwierdzenia co najmniej czterech rodzajów zachowań spośród poniższych: o owładnięcie przez szczegóły, zasady, porządek, schematy, do tego stopnia, że utracony zostaje główny cel zadania; o perfekcjonizm utrudniający ukończenie zadania; o całkowite oddanie wykonywanej pracy, kosztem życia prywatnego, relacji interpersonalnych i przyjemności; o sztywność i skrupulatność w przestrzeganiu zasad moralnych, etycznych; o niezdolny do pozbycia się zużytych, lub bezwartościowych przedmiotów, nawet wtedy, gdy nie mają znaczenia emocjonalnego; o niezdolny do pracy z innymi, dopóki nie podporządkują się całkowicie jego woli i sposobowi wykonywania zadań; o okazuje surowość i upór. Pomimo różnic występujących w powyższych klasyfikacjach, można stwierdzić, że są one w znacznym stopniu analogiczne, a ewentualne rozbieżności dotyczą przeważnie określeń terminologicznych poszczególnych zespołów zaburzeń. Jednak kontrowersje odnoszące się do opisów określonych rodzajów zaburzeń osobowości mają miejsce także w środowiskach badawczych. Jeden z najbardziej znaczących sporów dotyczy uzasadnienia użycia w diagnozie terminu psychopatia.
|