1. Hans Selye, twórca znanej teorii stresu opublikowanej w 1936 roku, uważa stres za zjawisko biologiczne, stanowiące niespecyficzny sposób reakcji organizmu na jakiekolwiek stawiane mu wymagania : fizyczne, psychiczne lub somatyczne, które mogą być traktowane jako następstwo każdego, pozytywnego lub negatywnego zdarzenia, wobec którego staje człowiek. A zatem, wbrew rozpowszechnionym poglądom stres nie wiąże się tylko z przykrymi przeżyciami, ale może być przeżyty także przez człowieka, który niespodziewanie zakochał się.
2. Pojęcie stresu nie jest jednoznaczne i dlatego w różny sposób bywa definiowane i wyjaśniane. Można wykazać trzy odmienne sposoby określenia stresu, które niekoniecznie muszą się wzajemnie wykluczać.
- pierwsze podejście traktuje stres jako odpowiedź organizmu na szkodliwe bodźce albo inaczej, jako reakcję na jakiekolwiek wymagania fizyczne lub psychiczne, stawiane organizmowi
- drugie podejście opisuje stres z punktu widzenia oddziaływań środowiska ( otoczenia ) i w ten sposób traktuje stres jako różnego rodzaju sytuacje trudne
- trzecie podejście, które rozwinęło się stosunkowo późno ujmuje stres jako reakcję wynikającą z braku „odpowiedzialności” pomiędzy jednostką a jej otoczeniem ( środowiskiem ) biologicznym i ( lub ) społecznym