Psychologia Człowieka, psychologia rodziny, związków, rozwojowa, zaburzony obraz siebie, lęk przed porzuceniem, samouszkodzenia, samookaleczania

Względne szczęście - psychologia rodziny

Twoja rodzina nie może być książeczka, ale można rozweselić dom przez łamanie chleba, znalezienie zabawy, a po kilku sprawdzonych plotlines.
Amy Rosenberg, opublikowanym w dniu 01 lipca 2010 r. - ostatnim przeglądzie w dniu 30 stycznia 2012

Kiedy byłem dzieckiem, uwielbiałem się All-of-a-Kind książek rodzinne. Pięć sióstr dzielenie się sypialnia w małym mieszkaniu w Nowym Jorku na przełomie ubiegłego wieku, co może być bardziej zabawa? Dla mnie dorastania na przedmieściach ze starszym bratem, z którym nigdy nie byłem bardzo blisko, i rodziców, którzy były aktywne w wielu klubach i organizacjach, które często trzymał je z domu, pomysł dużej rodziny robi rzeczy razem było bardzo atrakcyjne. Zazdrościłem nawet scenę, w której matka sprzątaniu dziewczynek schował przycisków dla nich, aby znaleźć jak posypana salonie. Wszystko było zmierzyć się z duchem zespołu, a więc wszystko, nawet prace domowe, wydawało się gry. Rodzina posiadała infekcyjnej energii, że nie mógł pomóc, ale wchłaniać przez pierwszych stron książek. Po prostu, byli szczęśliwi.

Oczywiście, obecna epoka wymaga innego rodzaju życia rodzinnego. Ty i Twój partner może zarówno pracować długie godziny, podczas pobytu w formie elektronicznej uwięzi do biura później. Twoje dzieci też są prawdopodobnie głęboko w swoich urządzeniach. Na weekendy, praca domowa, twoje dzieci "lub Twój własny przejmuje, i sprawunki pochłonąć co pozostało czasu. Potem, kiedy wreszcie uda się zagrody cały klan dla jakiegoś czasu razem, ktoś jest zbyt wyczerpany, aby cieszyć się nim, ktoś inny za złe przymusowe zabawy i naprawdę nikt nie wie, jak rozmawiać z nikim innym.

Trudno czuć się w kontroli, gdy jesteś zajęty zarządzaniem codziennie wyścig. Ale trzeba przynajmniej mieć świadomość potęgi musisz ustawić dźwięk w domu, nawet jeśli jest najczęściej ustawiony domyślnie przez wszystkich tych zakłóceń elektronicznych. Na początek, można nałożyć ograniczenia na przerw i zakłóceń. A potem, na początku, że można świadomie decydują się na to, co było oczywiście do All-of-a-Kind Rodziny, jedna, która stale wspólne przygody, mimo że biedni. Ponieważ były one zanurzone w kulturze żydowskiej, ich przestrzegać rytuałów rodzinnych, które jeszcze większe ciepło i bliskość. Szczęście nie było ich celem, było produktem ubocznym ich stylu życia.

Tołstoj napisał, że wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, ale nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób po. To może być lub nie być prawdą, ale szczęśliwe rodziny udostępniać pewnych zachowań i nieszczęśliwych może się zmienić. Analizując to, co działa dla innych, może pomóc zrozumieć sposób, aby rozpocząć zwiększenie poziomu radości wśród własnego klanu.

Naprawdę szczęśliwa rodzina wspiera i zachęca do rozwoju każdego z jej członków. Osiągnięciem tego stan idealny wymaga grupa szanować jeden drugiego miejsca, a jednocześnie wspieranie wspólnoty. Taka rodzina paradoksalnie zapewnia przewidywalny komfort i dramatyczne wzloty i upadki, z których oba pochodzą z opieki dla ludzi głęboko pod własnym dachem.
Komunikować się dobrze i często

Catie i Kevin O'Keefe, para w swoich późnych latach 50-tych, którzy mieszkają w Waszyngtonie, gdzie oni podnieśli troje dzieci, przysięgam, że skuteczna komunikacja jest kluczem. Kiedy ich dzieci, teraz 26, 23 i 19, były młodsze, Catie i Kevin (który, nawiasem mówiąc, właścicielem firmy telekomunikacyjnej) podkreślił znaczenie współdziałania ze sobą. "Zjedliśmy razem kolację każdego wieczoru", mówi Kevin. "To było podane. Pytaliśmy siebie," Co robiłeś dzisiaj? " Mieliśmy dyskusję na temat codziennych rodzaju rzeczy. Przyniosła nam bliżej do siebie. "

Barbara Fiese, psycholog, który bada procedury rodzinnych i ochronie zdrowia w Syracuse University, uważa, że ​​"jedzenie razem pomaga otworzyć się na linie komunikacyjne. Obawy wyciekać, a staje się okazją do rozwiązywania problemów w zespole."

W Landsgaards, duży salon klan w małym miasteczku w stanie Missisipi, również domagać się jedzenia razem-nie jest łatwo wyczynu z 6 dzieci w wieku od 3 do 10 lat. "Każdy czuje się swobodnie wypowiadać się wokół stołu," mówi Kristen Landsgaard, matka rodziny ", nawet dzieci. I homeschool starsze dzieci, więc mam śniadanie i lunch z nimi wszystkimi, a mój mąż zawsze łączy nas do kolacja. Wszyscy połączyć w ten sposób. "

Dla Naomi Pabsta i Don Daly, którzy mieszkają w dolnym Manhattanie z ich 3 dzieci-Anatola, 11, Ian, 4 i Ariana, 1 - jeden na jeden raz z każdego dziecka jest tak istotna jak sesjach grupowych. "Utrzymanie pięciu różnych harmonogramów w chaotycznym mieście oznacza naprawdę musimy skorzystać z okazji, aby mieć jeden na jeden raz, kiedy się pojawia," Naomi mówi. "Musimy uczynić w międzyczasie liczyć chwile". Ona często ma swoje najbardziej szczere rozmowy z jej starszą córką podczas spaceru z nią od jednej czynności do drugiej.

Pabst-Daly zdjęcie rodzinne

Pabst-Daly Rodzina-Nowy Jork, Nowy Jork: Don Daly i Naomi Pabst ze swoimi dziećmi, Anatola, 11; Ian, 4, a Ariana, 1.

W O'Keefes również zachęcać swoje dzieci do ustnie rozwiązywać konflikty. "Pozwólmy naszym dzieciom mówić rzeczy między sobą," Kevin wyjaśnia. I kiedy mówi się trudno, znaleźli inne sposoby. "Nasz środkowy dziecko zawsze łatwiej było pisać listy, niż mówią. Kiedy była nastolatką i możemy ustawić godzinę policyjną dla niej, ona nie zgodził się z naszym regulaminem. Napisała do nas list, że zrobiła wielki argument za dalszym godziny policyjnej i zmieniliśmy nasze umysły ".

Odcinek list pokazuje jeden z najważniejszych aspektów komunikacji w każdym związku: słuchanie z otwartym umysłem i pozwolić sobie informacje osoby w swoim własny sposób. To kuszące, jak rodzic stara się zachować poczucie władzy lub uniknięcia niepożądanych precedensów, aby ustawić sztywnych zasad i trzymaj się ich konsekwentnie. Ale naprawdę zrozumienie cudzych punktów widzenia ma kluczowe znaczenie. Jako psycholog kliniczny i ekspert rodzina dynamika Ellen Weber Libby zauważa: "Trzeba mieć pewność, że inni członkowie rodziny, nawet dzieci, mieć zdrowe instynkty o to, czego potrzebują dla siebie".

"Dla nas," Kevin mówi: "to było o sprawie. Byliśmy w stanie komunikować się z naszymi dziećmi, bo respektowane ich jako jednostki, a oni z kolei przestrzegane nas. Ponieważ słuchałem ich i powiedział im dokładnie to, czego od nich oczekuje, nie chcieli zawieść nas ".

Teraz, gdy ich dzieci są starsze i życia z dala od domu, codziennie obiad-table komunikacja nie opcja dla O'Keefes, ale rodzina nadal znajduje sposoby, aby utrzymać połączenie. Mówią na telefon często i razem na wakacje. Jako najstarszy, Patrick, ujął, "Zawsze zapytać siebie o naszych działaniach, gdy mówimy. Mamy polegać na sobie nawzajem powiedzieć, kiedy duże imprezy idą w górę a następnie staramy się pamiętać, aby zapytać o nim następnym razem mówimy. "

Zbuduj Rytuały

Dave Nuscher i Dave Sullivan, Belmont, Massachusetts, regularne rytuały są klejem, który trzyma rodzinę razem. Rytuały nadają strukturę dni na Nuscher-Sullivans ", w tworzeniu ram do wspierania komunikacji i szacunek.

Dwa Daves przyjęła ich 9-letniego syna, perry, gdy miał niespełna rok życia. Jako rodzina nietradycyjnych, musieli pracować ciężej niż inni być może, aby koła w ruch, po prostu zaczyna się międzynarodowy proces adopcyjny był sprawdzianem ich zaangażowanie w ideę posiadania rodziny. Ale oni już razem od pięciu lat, a oni wiedzieli, że miał na tyle silne fundamenty. "Poczuliśmy pewność, że będziemy dobrzy ojcowie", mówi Nuscher "i chcieliśmy, aby zapewnić dziecku tego samego rodzaju szczęście mamy obaj dorastania ".

Kiedy przynieśli z domu syna z Kambodży, wszystkie nawyki i role musiał poddać regulacji, podobnie jak w nowych rodziców. "Od samego początku, okazało się, że posiadanie rutynowych pomógł Perry się zadomowić i to pomogło nam też," mówi Nuscher. "Od czasu miał 9 miesięcy, dopóki nie było 2 lub 3, śpiewaliśmy mu te same dwie piosenki i czytać mu te same dwie książki każdej nocy."

Teraz, że Perry jest starszy, codzienne rutynowe mapy wskazuje podział pracy, w którym każdy członek rodziny wie, co się od niego oczekuje i logistyki każdego dnia działać jak najsprawniej. Nuscher, dyrektor redakcji i usług kreatywnych Tufts University, zarządza wszystkimi finansów. Jako instruktor nauki komputerowe na Harvardzie i na uniwersytetach, Boston, Sullivan ma nieco bardziej elastyczny harmonogram, on pomaga Perry przygotować się do szkoły i do drzwi. Perry, ze swej strony, wie dokładnie, co pracy musi dopełnić każdego ranka (przygotowanie do szkoły, nakarmić świnki morskie) w celu zarobienia 30 minut wideo czasu gry.

Inne, bardziej specjalne rytuały dać im czas razem: Raz w tygodniu, ale po kolei wybieranie do restauracji, aby przejść do kolacji. W soboty, Perry i Nuscher pójść do biblioteki i uprawiania sportu; w niedzielę, Perry i Sullivan chodzą do kościoła razem. A równie ważne jest tylko czas wbudowany w codziennej strukturze. "Możemy przewidzieć, kiedy będziemy mieli czas razem i kiedy będziemy mieć czas dla siebie", mówi Nuscher. "To naprawdę dla nas ważne." To ważne w ogóle, zgodnie z Feise. "Chcecie wszyscy w rodzinie mają poczucie miejsca i indywidualnej tożsamości", mówi. "To, co nadaje każdemu człowiekowi przekonanie, że mają coś do tego przyczynić."

Rodzina Landsgaard również opiera się na codziennej rutyny, aby utrzymać poczucie bezpieczeństwa. "Dla nas," Kristen mówi: "Najważniejszym rytuałem mówi różaniec razem co wieczór przed snem. Jesteśmy wszyscy razem w tym samym pomieszczeniu w tym samym czasie wtedy, i każdy jest spokojny. Istnieje realne poczucie, że my" ponownie wszystko tam dla siebie ".

Niektóre rodziny trzymajcie się rzadziej, często bardziej wyszukanych tradycji, które są równie skuteczne w tworzeniu poczucia bliskości i ekscytacji wspólnego. Larry Rosen, profesor psychologii z California State University, Dominguez Hills, autor Rewired: Zrozumieć iGeneration oraz sposób ich nauczyć, oferuje jako przykład jego rodziny budowa ekstrawaganckim domu piernika każdy rok. Dwadzieścia lat temu, mówi, kiedy miał dwóch nastolatków, a preteen i dziecko, on wycięty artykuł z gazety o sztuce jadalnych domów, a on i jego dzieci zabrał się do pracy. Stało się projekt centralny do rodziny przezyciem urlopowym, począwszy od około miesiąca lub tak przed świętami z grupowej dyskusji na temat możliwych motywów i wzorów. "Teraz" Rosen powiedział: "To staje się nietykalna rzecz." Jego dzieci, w wieku od 18 do dzisiaj 35 lat, wszyscy wracają do domu w czasie wakacji i każdy odkłada pełne 48 godzin z domu. "To nie jest tak naprawdę o domu, choć", zauważa Rosen. "Chodzi o to, że spędzimy dwa dni roku razem jako rodzina. Nasza bliskość jest częściowo oparta na rytuale".

Bądź elastyczny

Równie ważne jak rutyna jest zbyt sztywne rodziny ze nieelastycznych postaw cierpi pod ciężarem przewidywalności. W Pabst-Dalys zachować umysł-bogglingly złożony harmonogram. Trzy dni w tygodniu, Naomi Pabst dojeżdża trzy godziny round-trip między Manhattanu i New Haven, Connecticut, gdzie jest profesorem studiów afro-amerykańskich na Uniwersytecie Yale. Don Daly, który posiada swój własny rynek nieruchomości, zazwyczaj nadzoruje uzyskanie dzieci do szkoły i opieki dziennej. Anatola, poważny gimnastyczka, ma cztery-godzinnych praktykom cztery wieczory w tygodniu i tygodniowych zobowiązań w funkcjonującej grupy artystycznej. I Daly i Pabst domagać się obiady razem każdej nocy, nawet jeśli oznacza to późno bedtimes. "To zajmuje dużo ładu i precyzją, aby koordynować każdy dzień, a my musimy organizować rzeczy skrupulatnie" Pabst mówi. "Ale w ciągu, że jesteśmy spontaniczni. Myślimy o sobie jako uporządkowany, ale nigdy regimented. To dla nas decydujące, aby móc płynąć z prądem".

Podczas gdy rodzina ma rytuały, takie jak obchodzimy wszystkie święta i po naleśnik brunch razem każdy weekend, tworzą punkt także robić rzeczy pod wpływem chwili. Mogą one, na przykład, hop w samochodzie do nieplanowanej weekend w Vermont lub zaakceptować zaimprowizowany zaproszenie do domu przyjaciół, nawet robiąc to zakłóca zwykły wieczór, praca, albo w hotelu. "Chcemy zachować poczucie przygody i zabawy", mówi Pabst. "Jest to część pracy, aby utrzymać rodzinę dynamiczny żywy, świeży i jasny."

Skupiając się na tym dynamiki pozwala Pabst i Daly, aby ich własny stosunek żywe. "Nasz tajny składnik" Pabst mówi, "jest to, że Don i ja jesteśmy szaleńczo zakochany w sobie. Mamy głęboki szacunek dla siebie, a my ciężko pracować, aby utrzymać się emocjonalnie dostępna. Nawet jeśli jestem opodatkowany na moim limit, będę jeszcze trochę czasu, aby zwrócić uwagę na nim w kochający sposób, i zrobi to samo. spontaniczność jest jego częścią. "

W nim, zgodnie z Ellen Weber Libby, leży jeden z kluczy do stworzenia szczęśliwej rodziny. "Ich relacje rodziców jest początek. Dzieci napięcia lustro widzą i czują się w swoich rodziców, a te napięcia wpływa na ich relacje z siebie. Kiedy widzą swoich rodziców kochających siebie i zobowiązując się do siebie, cała rodzina jest wzmocniona. "

Niemniej jednak, Libby mówi, jeśli rodzice nie są już zaangażowani do siebie, to nie ma sensu do projekcji fałszywe miłości, albo trzymać się razem w imię starając się dzieci szczęśliwy. "Dzieci czują się o wiele bardziej zrelaksowany, gdy dom nie jest wypełniona niewypowiedzianym napięciu," mówi. "Jeśli rodzice nie pracują dobrze razem, ich dzieci mogą być lepiej, jeśli się rozwieść." Rozwiedzeni rodzice mogą jeszcze wyrazić szacunek dla ich byłych małżonków, odpowiedzieć szczerze i otwarcie na potrzeby ich dzieci, i angażować się w aktywnym spędzaniem czasu z dziećmi, ona wskazuje. "Bycie z rodziny z jednym rodzicem nie musi oznaczać bycia nieszczęśliwym."
Baw się i dotrzeć razem

Innym istotnym składnikiem szczęśliwego życia rodzinnego jest poświęcenie czasu robić nowych rzeczy razem, nawet jeśli robi to oznacza przeciąganie niechętnych nastolatków razem. "Kiedy cieszyć się sobą," mówi Libby, "tworzenie wspólnych doświadczeń, które służą jako obligacji. Poznasz siebie jako jednostki, a dzieci uczą się ważnych rzeczy jak kompromisu i szacunku dla pragnień innych."

Jako Patrick O'Keefe wyjaśnia: "Kiedy jesteś młody, to trudno powiedzieć znajomym, że masz zamiar się z miasta na weekend z rodzicami i siostrami. Poszliśmy często i zawsze czułem się jakbym był brakuje na rzeczy. Większość czasu jednak skończyło się jest naprawdę zabawne. Na naszej łodzi nie mieliśmy telewizora, bez przyjaciół i bez gier wideo, więc będziemy bawić siebie i odpocząć. Każdy weekend, że jesteśmy bliżej, a ja myśleć odosobnienie od reszty naszych dziwnych światów młodzieży był kluczowy dla rozwoju każdego z nas indywidualnie i jako zespół. "

Robienie rzeczy jak rodzina również daje rodzicom szansę nadania wartości do dzieci i do modelowania odpowiednich zachowań poprzez własne zachowanie. Jako Richard Weissbourd, dziecko i psycholog rodzinny na Uniwersytecie Harvarda, twierdzi, rodzice dzisiaj często przecenić szczęście swoich dzieci. "Co by naprawdę być pomocne dla dzieci widzi swoich rodziców troski o innych, to powinno być priorytetem To jak dzieci sami nauczyć się dbać o innych.". Wybór działań można zrobić razem, że będą korzystać inne-wolontariat w kuchni dla ubogich, na przykład, czy pomoc w społeczności czyszczenia-pozwala dzieciom widzieć rodziców dbających o otaczającym ich świecie, a także daje im poczucie własnego miejsca w że na całym świecie.

Dla Pabst i Daly, że rodzaj wspólnoty jest inspirująca, a pomaga im zachować własne zmysły zdumieniem natomiast wzmocnienie zachwycić swoich dzieci. "Zawsze chcemy je mieć poczucie obfitości w świecie, i być wdzięczni za to obficie i dać się swobodnie do innych ze względu na to," Pabst mówi. "Kiedy jesteś starszy, planujemy, aby dowiedzieć się sposobów, aby cieszyć razem czas, jednocześnie przyczyniając się do społeczności wokół nas. To po prostu czuje się jak dobrą rzeczą dla rodziny zrobić."